Pitstraat-maniak.

De tweede column op deze website gaat over een persoonlijke interesse die mogelijk verder reikt dan de gemiddelde geïnteresseerde en belangstellende van de autosport.

Het traditionele woordenboek van weleer, was een dik boekwerk, dunne velletjes papier, kleine lettertjes, geen plaatjes. Die saaie boeken zijn intussen ingewisseld voor een URL link. Het is nu een kwestie van een zoekveld invullen en met één druk op de knop staat de gewenste output in het scherm. Als je de Wikiwoordenboek opdracht geeft het woord “maniak” te verklaren, dan komt de volgende uitleg: “een persoon die ergens (op ziekelijke wijze) helemaal gek van is”.

En die verklaring vraagt om een toelichting. Als je mij de vraag stelt van wat het meest interessante is op een circuit, dan is dat de pitstraat. Net als de lay-out van de baan zelf, is er geen circuit in de wereld waar de pitstraat van begin tot eind hetzelfde is. Het intrigeert mij vanwege de enorme diversiteit aan activiteiten, het kloppend hart van een race evenement. De globale opbouw en samenstelling is op circuits redelijk identiek, je hebt de pitboxen voor de teams, plek voor de media en wedstrijdleiding, een medische post, optioneel een dakterras boven de pitboxen. Het is de plek van dynamiek, momenten van goed georganiseerde drukte en stress, afgewisseld met momenten van relatieve rust. Op de drukke momenten krioelt het van de mensen, vergelijkbaar met een drukke zaterdagmiddag in de Kalverstraat. Kleurrijk vanwege alle verschillende uitstralingen van de teams, monteurs, rijders, media, genodigden etc. Een bont gezelschap. Indien mogelijk, heb je vanaf het dakterras een mooie helikopterview over datgene wat beneden aan je voorbij trekt. Soms te veel om waar te nemen. De pitboxen zijn voor de gewone bezoekers een no-go area. De boxen zijn van binnen redelijk beperkt qua vierkante meters. Monteurs, rijders, begeleiders, pers, genodigden, allemaal manoeuvreren zij zich soms wonderlijk om elkaar heen, in een kleine ruimte.

De pitstraat kent uiteraard een ingang, op veel circuits hetzelfde. Na uitkomen van de laatste bocht naar rechts uitvoegen en de pitstraat in. Of net voor de laatste bocht naar rechts uitvoegen en parallel aan de laatste bocht aan binnenzijde de pitstraat in. Zo kennen we deze optie bv op het circuit van Hockenheim, waar meervoudig wereldkampioen Lewis Hamilton de afgelopen twee jaar de pitstraat onreglementair inreed. Dezelfde Lewis die jaren geleden op het circuit in China tijdens de race de pitstraat wilde inrijden, door natte omstandigheden de haakse bocht linksaf te snel nam, in een grindbak geraakte en zo heel veel tijd én een potentiële zege in rook zag opgaan. In São Paulo kent de pits een ingang links van de ideale racelijn, maar hier rijden de coureurs ook tegen de klok in. Ook een aantal circuits in Noord-Amerika kennen pitstraten aan de linkerzijde, zoals die op de Indianapolis Speedway.

Maar mijn persoonlijke fanatisme in het adoreren van de pitstraat, ligt bij de uitgang. De plek waar de coureurs een groen licht passeren en het gaspedaal weer mogen intrappen. Tot aan het groene licht rijden de coureurs met gelimiteerde snelheid en een goed moment om als liefhebber, vanaf een dakterras of tribune aan overzijde, foto’s te maken van de bolides.  

Na het uitkomen van de pitstraat voegen op veel circuits de coureurs direct in, naar de ideale racelijn. Met achteropkomende snellere wagens kan dat een interessante situatie opleveren. Het is invoegen vóór bocht een, of ná bocht een. Circuit Zandvoort kende tot de recente verbouwing startte, een traditionele uitgang van de pitstraat en was het invoegen voor de eerste bocht. De Tarzan bocht. Straks na het aanpassen van het circuit, zullen de coureurs eerst aan de binnenzijde van de Tarzan rijden en pas ná de eerste bocht invoegen naar de ideale racelijn.

De absolute hoofdprijs voor het beste ontwerp van het verlaten van de pitstraat, is door mij vergeven aan de bedenker van de lay-out op het circuit Yas Marina in Abu Dhabi. Kent u die niet? Ik help even.

De coureurs rijden weg bij hun pit box richting uitgang van de pitstraat. Na het passeren van het groene licht, duiken zij eerst serieus naar beneden een tunnel in, een haakse bocht naar links, om vervolgens omhoog en middels tweede rechter doordraaiers de tunnel uit te komen om vervolgens naar de ideale racelijn in te voegen. De meest briljante uitgang van een pitstraat waar dan ook. Het vraagt van de rijders direct opperste concentratie en geen moment om te verzwakken, als zij denken op hun gemakje de race te hervatten na een stop. Niets van dat alles, en het ontwerp van de pitstraat op Yas Marina mag wat mij betreft worden gekopieerd en op andere circuits worden geïmplementeerd.

Als men voor de implementatie van die opdrachten nog een resultaat- en doelgerichte projectmanager nodig hebben, dan mogen ze mij bellen!